Z głębokim żalem pożegnaliśmy w dniu 30 lipca 2021 r.
w Kościele parafialnym w Siennicy naszego Kolegę i Przyjaciela,
Wybitnego Działacza PTTK

 śp.

   STANISŁAWA CZAJKĘ

   (1953-2021)

            Anna Kirchner – prezes Zarządu Oddziału PTTK „ Podlasie” w Siedlcach, żegnając
śp. Stanisława powiedziała:

            „W imieniu Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego Oddziału „Podlasie”
w Siedlcach razem z pocztem sztandarowym i działaczami  PTTK żegnam dziś zasłużonego Przewodnika PTTK, pilota wycieczek, Instruktora Przewodnictwa , Instruktora Krajoznawstwa Regionu, Organizatora Turystyki, Społecznego Opiekuna nad Zabytkami.

            Swoją pracę społeczną w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym rozpoczął w 1973 r. w Mińsku Mazowieckim a od 1997 r. w Oddziale w Siedlcach.

            W latach  2003-2013  śp. Stanisław był Członkiem Zarządu Oddziała a następnie aż do śmierci Prezesem Sądu Koleżeńskiego Siedleckiego Oddziału PTTK, Członkiem  Siedleckiego Kola Przewodników Terenowych i Pilotów im. Marii Żyburowej w Siedlcach

– ale przede wszystkim żegnam  wspaniałego Kolegę i Przyjaciela,  Człowieka nieprzeciętnie zdolnego, o ogromnej wiedzy, życzliwego i wyrozumiałego dla innych, Wielkiego Społecznika, którego pasją była historia, turystyka i krajoznawstwo a życiową dewizą norwidowskie przesłanie: „Aby mierzyć  drogę przyszłą trzeba wiedzieć skąd się wyszło”.

To przesłanie starał się utrwalić w świadomości młodych ludzi, zarówno jako nauczyciel
w szkole, czy przewodnik na trasie. Uczył, że trzeba dobrze poznać swoją przeszłość, ją szanować, że  przeszłość powinna być drogowskazem do budowania dobrej przyszłości.

            Nie będę tu wymieniała wszystkich odznaczeń i wyróżnień, jakie otrzymał za życia, wspomnę tylko o jednym o medalu i honorowym  tytule, jaki otrzymał z wniosku Zarządu Głównego PTTK –„Nauczyciel Kraju Ojczystego”, to wyróżnienie za szczególne zasługi
w systematycznym upowszechnianiu turystyki i krajoznawstwa  wśród dzieci i młodzieży, którą uczył historii, patriotyzmu, dbałości o dobra kultury materialnej,  poszanowania przyrody, kultury zachowania na szlaku.

            Większość z nas ściśle, od ponad 20 – 30 lat, współpracowała ze Stanisławem i zawsze mogła liczyć na jego pomoc i wsparcie.

            Stanisław pozostawił po sobie wiele cennych opracowań, publikacji, swojego autorstwa ale także w wielu przypadkach pomagając, w różnego rodzaju przedsięwzięciach pozostał anonimowy, bo taki był – życzliwy, wrażliwy, skromny, służył pomocą wszystkim, którzy o taką pomoc się do niego zwracali.

            Charakteryzowało go także wielkie poczucie humoru i zdolność do pokonywania
z uśmiechem tego co u innych wywołało by zapewne gniew, czy załamanie.

            Kochał życie i ludzi  – nie lubił bylejakości, nie tolerował  chamstwa i kaleczenia pięknego polskiego języka wulgaryzmami i slangiem. A  to co  teraz mogliśmy zaobserwować  na ulicach niektórych wielkich miast bardzo go bolało i określał jednym słowem „barbaryzm”.

            Rozumiał,  czuł i doceniał społeczną pracę innych, a godziny Jego społecznej pracy są niepoliczalne.

            Nasz Kapelan siedleckiego Oddziału PTTK,  Ksiądz.  Kanonik dr Jerzy Grochowski, który dzisiaj wspólnie z Księdzem Proboszczem odprawia w koncelebrze  mszę św. za  śp. Stanisława Czajkę powiedział mi, że  Staś w naszej społecznej pracy będzie nadal wspierał nas, tam z Góry.

 – Więc nawiązując do wygłoszonej dziś homilii, Księdza Kapelana nie pytamy Panie Boże  dlaczego go zabrałeś, lecz dziękujemy za to,  że nam Go dałeś.

            Św. Jan Paweł II w Tryptyku Rzymskim pisał: „A przecież nie cały umieram, to co we mnie niezniszczalne trwa”  – Spoczywaj w pokoju.”

 Zapraszamy do Galerii (kliknij aby otworzyć)